Als babycoach hang ik geen vaste manier van werken aan. Ik werk vanuit een handelingsvisie en niet vanuit een vaste methodiek. Want wat voor het ene kind prima werkt, werkt in een andere situatie, in een ander gezin, van geen meter.
Ik werk dus met een rugzak aan materialen, kennis en ervaring, maar wat bij een gezin uit het ‘pretpakket’ wordt gehaald, is elke keer weer anders. Ik werk vaak en graag met de draagdoek en ergonomische draagzak, maar wie ben ik om aan te geven dat dat voor elk kind geschikt is? Bij sommige gezinnen is het op het moment dat ik word ingeschakeld een crisissituatie. Maandenlang slaaptekort, urenlang huilen op een dag, niet goed lopende voeding… het loopt op een gegeven moment zo hoog op dat ouders ten einde raad zijn. Mijn taak is dan de situatie te stabiliseren en pas als dat gelukt is weer verder op te bouwen richting hechting, vertrouwen en groei.
Hoewel ik het basisprincipe van Natuurlijk Ouderschap en Attachment Parenting volledig ondersteun, is dat in sommige situaties en in sommige gezinnen niet passend en/of haalbaar. En dat is prima. Elke ouder is vrij om hier zijn eigen keuzes in te maken. Er is geen goed of fout. De situatie is nooit zwart of wit. Als babycoach werk ik in zoveel verschillende gezinnen en situaties, dat ik meer in grijstinten denk. En weet je wat ik nu zo mooi vind aan al die tinten grijs die ik in al die gezinnen zie? Grijs is nooit hetzelfde. Het is geen vaststaand gegeven. Grijs kan altijd veranderen in een nog mooiere tint grijs.