Elke moeder heeft tijd nodig. Tijd voor zichzelf. Tijd om niet alleen mama te zijn of partner of werknemer. Maar ook gewoon tijd om zichzelf te zijn.

Ik heb daar ook behoefte aan. Mijn leven is druk, hectisch en echt niet perfect. Dus zoek ik regelmatig mijn me-time momenten.

Dit weekend mocht ik samen met een lieve vriendin een paar dagen er tussenuit. Genieten van rust, vrijheid, lekker eten, geen rekening moeten houden met schooltijden of vroeg wakker worden door de kids. Samen shoppen in de stad, maar ook genieten van rust tijdens een boswandeling.

Deze foto maakte ik vanochtend in het bos en eigenlijk staat hij wel symbool voor het moederschap. Op je pad als moeder kom je vele obstakels tegen, sommigen groot en sommigen klein. Sommigen lijken zelfs onoverkomelijk. Maar toch… hoe klein je jezelf ook voelt, hoe vermoeid je ook bent, hoe groot de berg ook lijkt waar je tegen op ziet… uiteindelijk kan iedereen over die berg heen komen. Als je maar goed voor jezelf zorgt en regelmatig je emmertje leeg gooit.

Mijn emmertje is dit weekend weer een stukje leger geraakt. Enerzijds door naar mezelf te luisteren en rust te nemen. Anderzijds door hulp te accepteren. Van mijn lieve man en ouders die dit weekend druk zijn geweest met de kinderen. En van mijn vriendin omdat ik zo heb kunnen lachen met haar. Ik zeg het vaak maar it really takes a village. En niet alleen om kinderen op te voeden, maar ook om mezelf te kunnen blijven voeden.