Waarom is het nou nuttig om je voor te bereiden op je bevalling? Een bevalling loopt toch nooit zoals je hebt gepland… En er is toch een verloskundige bij die je op het moment suprême kan helpen? Waarom zou ik dan naar zo’n bevalcursus moeten… En nee hoor, ik heb het daar veel te druk voor met alle andere voorbereidingen voordat die kleine er straks is.

Zijn dit opmerkingen die ik regelmatig hoor? Nee eigenlijk niet. Dat is ook logisch, want mensen komen natuurlijk bij mij als ze al de keuze gemaakt hebben om zich voor te bereiden op hun bevalling. Maar ik spreek uiteraard ook wel eens zwangeren op informatieavonden in het ziekenhuis die zich nog niet hebben aangemeld voor een cursus. Maar zelfs dan hoor ik dit niet zo vaak terug. Wat ik wel vaak hoor, is dat mensen denken dat ze vast al te laat zijn met aanmelden en het daarom maar niet meer hebben gedaan.

Ja, vroeg aanmelden is inderdaad handig, want dan heb je tenslotte een grotere kans dat er nog plek is. En met vroeg bedoel ik zo rond de 20 weken of zelfs nog daarvoor. Op die manier verzeker je jezelf van een plekje. Maar ook als je al die tijd gedacht hebt: “Oh, maar ik hoef niet op cursus hoor, er is er nog nooit eentje blijven zitten, ik red dat wel zonder cursus!” Dan nog kun je ineens bij 35 weken in paniek schieten en denken: “Oh jee, die bevalling… hoe moet dat nou?!?!?”

Ook voor die mensen heb ik een cursus. Je kunt dan vaak nog aansluiten bij een eendaagse cursus Zo Bevallen, waarbij je in 1 dag wordt klaargestoomd voor je bevalling met zowel theorie als praktijk. Maar zelfs al kom je er pas met 39 weken achter: ook dan zijn er nog opties. Soms is een privécursus mogelijk en anders is er ook nog altijd de online cursus Bijzonder Bevallen. Hierin krijg je ontzettend veel informatie, zowel theorie als praktijk, met behulp van filmpjes en werkbladen uitgelegd. Erg waardevol, omdat dit dan zelf in te plannen is door jou. Of je de filmpjes nu midden in de nacht kijkt, terwijl je wakker ligt van voorweeën of gewoon overdag, dat maakt niet uit.

En die verloskundige dan? Die was er toch de hele tijd bij? Dan hoef ik me toch niet voor te bereiden? Ze helpt me dan toch gewoon op dat moment? Ja, dat zou je denken hé, dat die verloskundige er de hele tijd bij is. Nou gelukkig zijn er inderdaad verloskundigen die aan continue begeleiding doen. Dat is erg belangrijk, want vrouwen waarbij de zorgverlener continue begeleiding bood, hebben over het algemeen een minder grote kans op medische ingrepen of bijvoorbeeld een postnatale depressie en de kans op een positieve bevallingservaring wordt er door vergroot. Maar nog lang niet elke verloskundige doet aan continue begeleiding.

Met continue begeleiding bedoel ik dat ze naar je toe komt wanneer je dat wilt, dus bijvoorbeeld als je weeën beginnen en dat ze dan ook bij je blijft totdat de baby geboren is. De meeste verloskundigen gaat tussendoor echt gewoon weer weg. En dan ben je alleen, hopelijk wel met je partner, maar toch kan dat erg alleen voelen. Onzekerheid en angst hebben dan meer kans om zich te nestelen bij jou, vooral als je niet weet wat je precies te wachten staat.

En daar helpt zo’n cursus nou bij. Want wat leer je nou precies in bijvoorbeeld zo’n complete cursus Samen Bevallen? En wat leert je partner daar dan in? Want bij alle Samen Bevallen cursussen gaat de partner mee naar alle cursusavonden. Tijdens de complete cursus Samen Bevallen begin ik vaak met een stukje anatomie. Gewoon om even te kijken wat er is blijven hangen van de biologielessen van vroeger. Een zorgverlener gebruikt vaak medische termen namelijk en dan is het wel handig als je weet wat ze bedoelt. We gaan het hebben over pijn- en pijnbeleving. Hoe kun je nu met weeën omgaan en wat zijn weeën eigenlijk? En we gaan het hebben over vormen van pijnverlichting, zowel medisch als niet-medisch. Hoe de bevalling kan beginnen komt voorbij en wat je kunt verwachten van de ontsluitingsfase en de persfase. Je leert zeg maar de rode draad kennen die door bevallingsland heen loopt. Daarnaast gaan we het hebben over het nageboortetijdperk, dus wanneer het kindje er al uit is, maar de placenta nog geboren moet worden. En je leert over wat er allemaal anders kan lopen dan verwacht. Dus over eventuele medische ingrepen en complicaties. En ja, dat is best een beetje spannend soms, maar het helpt je wel om minder onzeker en angstig te zijn als zo’n ingreep straks daadwerkelijk zou moeten gaan plaatsvinden. Want dan is het minder spannend: je weet dan wat je kunt verwachten. Verder gaan we het ook hebben over het eerste contact met je kindje en de kraamtijd. En zelfs de onderwerpen borst- en flesvoeding komen voorbij. En natuurlijk wordt er bij alles dan gekeken naar hoe het voor de zwangere is, maar ook hoe de partner kan helpen om het voor de zwangere makkelijker te maken. Het is tenslotte niet voor niets SAMEN Bevallen. En natuurlijk krijg je naast een heleboel theorie ook allerlei praktische oefeningen om het je straks tijdens de bevalling makkelijker te maken. Dus denk aan ademhalingstechnieken en perstechniek, maar bijvoorbeeld ook ontspanningsoefeningen en oefeningen voor de bekkenbodem en baringshoudingen.

Maar dan nog kun je het gevoel hebben: “Ja, dat is allemaal heel leuk en aardig, maar ik heb het nog hartstikke druk met mijn werk en met het voorbereiden op de komst van die kleine. Ik heb pas met 36 weken verlof en we zijn ook pas net verhuisd, dus ik heb echt geen tijd om wekelijks naar zo’n cursus te gaan.” Ja dat kan inderdaad dat je het druk hebt. En jeetje, dat is wel pittig zeg als je ook nog eens net verhuisd bent en aan het klussen bent.

Maar bij het voorbereiden op de komst van jullie kindje zijn heel veel dingen echt niet zo belangrijk als je dat nu misschien denkt. Want of zo’n kamertje nou af is of dat al die kleertjes mooi gestreken in de kast liggen, dat maakt die kleine echt niet uit hoor. En jouw baby vindt het ook helemaal niet erg om die eerste periode gewoon lekker bij jullie op de kamer te slapen. Sterker nog: dat vindt hij denk ik nog veel fijner dan alleen in zijn eigen kamertje te slapen. Wat hij wel belangrijk vindt, is dat hij een gelukkige mama en papa heeft straks na de geboorte en dat hij daar lekker bij in de armen kan liggen. En niet een moeder die totaal overdonderd was van de kracht van de weeën, daardoor medische ingreep op medische ingreep heeft gekregen en nu uiteindelijk met een traumatische bevallingservaring haar kraamtijd in moet gaan. Dat doet namelijk iets met een baby. Niet alleen de moeder is dan van de leg en heeft een trauma opgedaan. Dit heeft ook effect op de baby. 

Door je voor te bereiden op je bevalling geef je je baby een betere start, maar ook jezelf als moeder (en je partner ook als vader/moeder). Hoe beter je start, hoe beter ook de rest van je leven zal zijn. En is dat niet hetgeen wat wij als ouders het allerliefste willen voor onze kinderen? Een goede start met daardoor een grotere kans op een gezond en gelukkig leven?